Ναυάγιο S/S Thistlegorm
-
S/S Thistlegorm. -
S/S Thistlegorm. -
S/S Thistlegorm ( foto Alex Solich). -
Σήμα του Βρετανικού εμπορικού ναυτικού. -
Bsa μοτοσυκλέτα. -
Bsa μοτοσυκλέτα. -
Bsa μοτοσυκλέτα. -
Bsa μοτοσυκλέτα. -
Norton μοτοσυκλέτα. -
Norton μοτοσυκλέτα. -
Matchless μοτοσυκλέτα. -
Matchless μοτοσυκλέτα. -
Matchless μοτοσυκλέτα. -
Το φορτηγό Bedford όπως είναι σήμερα στο βυθό. -
Φορτηγό Bedford. -
Φορτηγό Bedford. -
Bren Gun Carrier -
Bren Gun Carrier -
Lms Stanier class 8f. -
Lms Stanier class 8f. -
Anti-aircraft gun 4,7 inch. -
Βομβαρδιστικό He 111. -
Βομβαρδιστικό He 111. -
Video 01.Απο το ναυάγιο του SS Thistlegorm. -
ideo 02.Απο το ναυάγιο του SS Thistlegorm.
Μετά από ένα μακρύ και άτυχο ταξίδι, το SS Thistlegorm άραξε έξω από την είσοδο της διώρυγας του Σουέζ αφού πρώτα διέσχισε τα ταραχώδη νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, περιοχή στην οποία το 1941 τα γερμανικά υποβρύχια βρίσκονταν συνέχεια σε περιπολία ψάχνοντας για εύκολα θύματα. Ο τελικός του προορισμός ήταν το λιμάνι Σάιντ στη νότια είσοδο της Διώρυγας του Σουέζ και το φορτίο που κουβαλούσε επρόκειτο να εφοδιάσει τα βρετανικά στρατεύματα που βρίσκονταν στην Αίγυπτο. Θα ήταν πιο εύκολο και γρήγορο αν ταξίδευε από τη Γλασκόβη, από όπου και φορτώθηκε το φορτηγό πλοίο, και έπειτα μέσω της Μεσογείου να έφτανε στη Διώρυγα. Ωστόσο, αυτή η διαδρομή ήταν πολύ πιο επικίνδυνη. Οι δυνάμεις του Άξονα Γερμανίας – Ιταλίας είχαν αυξήσει τις βομβιστικές τους επιθέσεις ενάντια στη Μάλτα και ήταν πολύ δύσκολο να περάσει κανείς μέσω του Γιβραλτάρ στην Αλεξάνδρεια. Ο κίνδυνος να έρθει σε επαφή με τον εχθρό ήταν πολύ μικρότερος αν ταξίδευε μέσω του Ατλαντικού Ωκεανού και περνούσε από το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας, παρόλο που αυτή η διαδρομή ήταν οκτώ φορές πιο μεγάλη.
Το ατμοκίνητο φορτηγό πλοίο συμμετείχε σε μια νηοπομπή με άλλα 16 πλοία ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητές τους να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό με όσον το δυνατόν λιγότερες ζημίες και απώλειες. Η ονομασία «SS Thistlegorm» μπορεί να ξενίζει, αλλά η παράδοση της παλιάς σκωτσέζικης ναυτιλιακής εταιρείας Albyn Line λέει ότι η ονομασία των πλοίων της έπρεπε να περιλαμβάνει το πρόθεμα «thistle» (κάρδος) που είναι το εθνικό λουλούδι της Σκωτίας. Σε αυτήν την ονομασία προσέθεταν διάφορες γαελικές λέξεις, όπως «roy» που σημαίνει κόκκινο ή «dhu» που σημαίνει μαύρο. Η θήκη των όπλων της Albyn Line απεικόνιζε έναν μαύρο κάρδο σε άσπρο φόντο και στόλιζε όλα τα φουγάρα των πλοίων της εταιρείας.
Το SS Thistlegorm ήταν ένα τυπικό φορτηγό πλοίο της εποχής και είχε μια σύγχρονη ατμομηχανή. «Βαφτίστηκε» Thistlegorm από την K.W Black στις 9 Απριλίου του 1940 στα ναυπηγεία του Joseph L. Thomson & Υιοί Ltd., στο εργοτάξιο North Sands Manor Quay Works στο Sunderland, κοντά στη σκωτσέζικη πόλη Newcastle. Το τελικό στήσιμο του φορτηγού πλοίου με εσωτερικό αριθμό 599 ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 1940 και το πλοίο καταχωρήθηκε με αριθμό νηολογίου Lloyds Λονδίνου 84757. Η αυξημένη ζήτηση εμπόρων προκάλεσε μια εξίσου τεράστια αύξηση των παραγγελιών στη βρετανική ναυτιλιακή βιομηχανία καθώς η κυβέρνηση ήθελε καινούρια πλοία για εμπορική χρήση στις αρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Από την εμπειρία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου είχε αποδειχτεί η ανάγκη για κανονικό εφοδιασμό των Βρετανικών Νήσων από τη θάλασσα. Αυτό τονίζεται επίσης από το γεγονός ότι, στις αρχές του πολέμου, το Υπουργείο Ναυτιλίας και το Υπουργείο Μεταφορών συγχωνεύτηκαν σε ένα καινούριο Υπουργείο Πολεμικών Μεταφορών. Η κυβέρνηση διέθετε έναν πολύ μεγάλο αριθμό πλοίων εμπορικής χρήσης, αλλά δεν ήταν αρκετά για τις νέες προκλήσεις του επερχόμενου πολέμου.
Προκειμένου να αντιμετωπίσουν την έλλειψη μέσων μεταφοράς, δόθηκαν επίσημες παραγγελίες σε ιδιωτικές ναυτιλιακές εταιρείες για την κατασκευή πλοίων, γεγονός που ρυθμιζόταν από το καινούριο υπουργείο. Εξαιτίας του κινδύνου από εχθρικά υποβρύχια και αεροπλάνα, πολλά από τα πλοία, για την ασφάλειά τους, ήταν εξοπλισμένα με οπλοπολυβόλα και εκτός από το κανονικό προσωπικό, υπήρχαν και σκοπευτές πάνω στα πλοία οι οποίοι στην ουσία ήταν ναύτες, υπεύθυνοι για το χειρισμό και τη συντήρηση των όπλων. Στην πραγματικότητα, το SS Thistlegorm δεν ήταν κατασκευασμένο για πολεμική δράση και η θωράκισή του ήταν ανεπαρκής στα ευάλωτα σημεία του. Για αυτό το λόγο η γέφυρα και άλλα τμήματα της ανωδομής του ήταν θωρακισμένα με βαριά τοιχώματα από τσιμέντο. Χάρη σε αυτά, αναμενόταν ότι το πλοίο θα αποκτούσε μεγαλύτερη προστασία από τα πολυβόλα των επιτιθέμενων αεροπλάνων και το βαρύ περίβλημα των εχθρικών πολεμικών πλοίων. Το SS Thistlegorm δεν ήταν πια ένα ωραίο πλοίο, αλλά το οπλισμένο περίβλημά του και τα όπλα στην πρύμνη του ήταν απαραίτητα για την αυτοάμυνα και την επιβίωσή του στα επικίνδυνα θαλάσσια ταξίδια του.
Το SS Thistlegorm δεν είχε ταξιδέψει πολύ. Ήταν το τέταρτο και τελευταίο ταξίδι που θα πραγματοποιούσε υπό τις διαταγές του καπετάνιου Ellis. Ξεκίνησε από τη Γλασκόβη της Σκωτίας, από όπου φορτώθηκε τον Αύγουστο του 1941, με προορισμό τη Διώρυγα του Σουέζ μέσω μιας στάσης στο Κέιπ Τάουν και στο Άντεν, κάνοντας ένα ταξίδι 10 εβδομάδων συνολικά μέχρι τον τελικό του προορισμό. Τα πολεμοφόδιά του ήταν αποθηκευμένα στα τεσσάρων φορτίων αμπάρια του. Μικρά μαχητικά άρματα βρίσκονταν στο κατάστρωμα κοντά σε μεγάλα τριαξονικά και τετραξονικά φορτηγά. Πάνω στα φορτηγά οι εργάτες είχαν αφήσει ντουζίνες από μαχητικές μηχανές. Υπήρχαν ακόμα και μικρότερα τετράτροχα αυτοκίνητα εφοδιασμένα με προμήθειες, όπως μεταλλικούς κάδους και άλλα είδη πολεμικού εξοπλισμού. Γεννήτριες, μονοαξονικά τρέιλερ με νερό και καύσιμα βρίσκονταν στις γωνίες στα αμπάρια δίπλα σε φτερά-ρεζέρβα για τις εναέριες δυνάμεις. Κινητήρες αεροπλάνων, κιβώτια γεμάτα με καραμπίνες, νάρκες, οπλοβομβίδες και άλλα μικρότερα πυρομαχικά ήταν πακεταρισμένα μέσα σε κούτες.
Ακόμη μεγαλύτερα περιβλήματα ήταν αποθηκευμένα στο κεντρικό τμήμα του πλοίου μέσα σε κιβώτια για πιο εύκολη μεταφορά τους. Τεράστια περιβλήματα, διαμέτρου 37 εκατ., για τα όπλα των πολεμικών πλοίων και παράκτιες πυροβολαρχίες βρίσκονταν στα αμπάρια δίπλα στις τορπίλες και τις νάρκες. Οι ασφάλειες ήταν ξεχωριστά αποθηκευμένες δίπλα σε εκατοντάδες ανταλλακτικά ελαστικών αυτοκινήτων και μηχανών. Υπήρχαν επίσης μπότες Wellington, ραδιοπομποί, στολές, εργαλεία και άλλα αντικείμενα. Στο βασικό κατάστρωμα υπήρχε αρκετός χώρος για δυο μεσαίου μεγέθους ατμομηχανές με τους εφοδιομεταφορείς τους και δυο επιπρόσθετα ρυμουλκά με νερά για να αυξηθεί η αποδοτικότητα στην έρημο. Το SS Thistlegorm έμοιαζε με κανονικό εργοτάξιο όταν έφυγε από τη Γλασκόβη για το τελευταίο του ταξίδι.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ»
Το SS Thistlegorm αποτελούσε μέρος της Επιχείρησης «Κουρσάρος», μιας σημαντικής επιχείρησης σχεδιασμένης να διατηρήσει τον εφοδιασμό με πρώτες ύλες των βρετανικών δυνάμεων στη Νότια Αφρική. Ο στόχος της 8ης βρετανικής μεραρχίας στα μέσα του Νοεμβρίου του 1941 ήταν να σταματήσει την επερχόμενη επέλαση του Rommel και να κάνει τους Γερμανούς να παραμείνουν στα δυτικά. Το Tobruk είχε κατακλυστεί από τον Απρίλιο του 1941 και οι βρετανικές δυνάμεις στόχευαν να αναχαιτίσουν τα γερμανικά τανκ, να κατακτήσουν την Κυρηναϊκή και να συνεχίσουν προς την Τρίπολη. Οι δυνάμεις των Βρετανών αποτελούνταν μόνο από 118.000 στρατιώτες, 700 τανκ, 600 πυροβόλα και 200 αντιαρματικά όπλα και πολλά άλλα είδη όπλων και οχημάτων.
Οι βρετανικές εναέριες δυνάμεις της ερήμου αποτελούνταν από περισσότερα από 650 αεροπλάνα, ενώ η ζήτηση προμηθειών από μια τόσο μεγάλη δύναμη ήταν τεράστια. Επομένως, οι προμήθειες που μετέφερε το SS Thistlegorm και άλλα πλοία που έκαναν τη διαδρομή Αγγλία-Αίγυπτος κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου του 1941 ήταν εξέχουσας σημασίας. Επιπλέον, στρατεύματα έπρεπε να μετακινηθούν και καινούριοι στρατιώτες να μεταφερθούν στα κέντρα συγκέντρωσης της Νότιας Αφρικής. Για αυτές τις μεταφορές χρησιμοποιήθηκαν επιβατηγά πλοία όπως το Queen Mary. Το πλοίο αυτό εκτελούσε δρομολόγιο προς το λιμάνι Σάιντ με μια αποστολή με Αυστραλούς στρατιώτες. Για τις γερμανικές και ιταλικές εναέριες δυνάμεις, τα πλοία αυτά ήταν ιδανικοί στόχοι καθώς βρίσκονταν στο πεδίο βολής των αεροπλάνων τους. Στην αρχή της επιχείρησης «Κουρσάρος» οι Βρετανοί, μέχρι ένα σημείο, είχαν καταφέρει να κερδίσουν έδαφος, παρόλο που το τίμημα ήταν η απώλεια ανδρών και πολεμοφοδίων. Ωστόσο, οι κατακτήσεις τους δεν κράτησαν για πολύ, καθώς το Rommel πίεσε μέχρι που κατέκτησε το Tobruk στις 21 Ιουνίου 1942. Η επέλαση των Γερμανών προς την Αλεξάνδρεια και το Κάιρο ήταν αναπόφευκτη αλλά αναχαιτίστηκε τελικά στο μικρό χωριό Ελ Αλαμέιν.
Η ΕΠΙΘΕΣΗ
Στις 24 Σεπτεμβρίου 1941, το SS Thistlegorm συμμετείχε σε μια νέα νηοπομπή 20 πλοίων. Δώδεκα μέρες αργότερα, αγκυροβόλησε στην είσοδο της Διώρυγας του Σουέζ με άλλα πλοία της ίδιας νηοπομπής. Είχε αγκυροβολήσει στην ανατολική πλευρά του κόλπου κοντά στο Σάαμπ Άλι, στο εσωτερικό κανάλι όπου και φυλασσόταν από το κρουαζιερόπλοιο HMS Carlisle. Γενικότερα, το εσωτερικό κανάλι, που ονομαζόταν σημείο Αγκύρωσης F, θεωρούνταν ένα ασφαλές μέρος και υπό κανονικές συνθήκες χρησιμοποιούνταν από συμμαχικά πλοία. Το SS Thistlegorm προσωρινά δεν μπορούσε να πλεύσει στη Διώρυγα διότι ένα δεξαμενόπλοιο είχε χτυπήσει σε γερμανική νάρκη κοντά στην έξοδο της Διώρυγας στη Μεσόγειο. Η είσοδος λοιπόν ήταν κλειστή για ένα χρονικό διάστημα, γεγονός πολύ σύνηθες για εκείνη την περίοδο. Μετά την κατάκτηση της Κρήτης από Γερμανούς αλεξιπτωτιστές και την επέλαση των γερμανικών στρατευμάτων προς την Αλεξάνδρεια, η Διώρυγα του Σουέζ και οι βόρειες περιοχές της Ερυθράς Θάλασσας ήταν εύκολα προσβάσιμες από τους βομβιστές του Άξονα. Οι εναέριες επιδρομές ενάντια στα αιγυπτιακά λιμάνια και πλοία ήταν συνήθεις. Νάρκες και βόμβες επιτίθονταν στα βρετανικά πλοία ανεφοδιασμού κάνοντάς τα να βυθίζονται ή να τους προκαλούν μεγάλες ζημίες. Οι Γερμανοί στόχευαν να διακόψουν τον ανεφοδιασμό και τις μεταφορές των συμμάχων σε αυτήν την περιοχή και να διακόψουν την ομαλή κίνηση των πλοίων στη Διώρυγα του Σουέζ. Μετά από δέκα μέρες στο σημείο Αγκύρωσης F, το πλήρωμα του SS Thistlegorm είχε χαλαρώσει αρκετά και δεν ήταν πολύ προσεκτικό, σημειώνει ο Bansall, 3Ος μηχανικός του πλοίου, σε ένα γράμμα που έγραψε αργότερα στον κατασκευαστή του πλοίου. Το ταξίδι είχε κυλήσει ομαλά, χωρίς κάποιο σοβαρό περιστατικό , ενώ απέμεναν μόλις λίγα μίλια από το λιμάνι του τελικού προορισμού. Το πλήρωμα έπαιζε χαρτιά ή κολυμπούσε στα ήρεμα, ζεστά νερά της Ερυθράς Θάλασσας. Ωστόσο, οι Γερμανοί είχαν ήδη αντιληφθεί ότι μια μεγάλη βρετανική νηοπομπή βρισκόταν καθ’ οδόν για το Σουέζ μέσω της Ερυθράς Θάλασσας και μετέφερε σημαντικές προμήθειες για αυτά τα πλοία. Επίσης, υπήρχε η φήμη ότι το Queen Mary εκτελούσε το ίδιο δρομολόγιο και ήταν γεμάτο με εκατοντάδες Αυστραλούς στρατιώτες.
Ήταν αργά τη νύχτα και το φεγγάρι έλαμπε αφήνοντας μια ασημένια λάμψη πάνω στα νερά της Ερυθράς Θάλασσας, όταν τα δυο βομβιστικά έψαχναν μάταια το Queen Mary. Εξαιτίας της λανθασμένης πληροφορίας σχετικά με την ώρα που δόθηκε από τους Γερμανούς, το Queen Mary δεν μπορούσε να εντοπιστεί και ξέφυγε ανενόχλητο με τα αυστραλιανά στρατεύματα. Όλες οι εναέριες δυνάμεις που βρίσκονταν στον αέρα είχαν εντολή να γυρίσουν πίσω. Ένα αεροπλάνο πετούσε πάνω από την ακτή της ενδοχώρας και ένα άλλο κατευθυνόταν απευθείας πίσω στη βάση του, κοντά στη δυτική ακτή της χερσονήσου του Σινά. Αντί για το Queen Mary, το πλήρωμα ξαφνικά εντόπισε μερικά βρετανικά φορτηγά πλοία που ήταν αγκυροβολημένα στα στενά του Γκουμπάλ. Αυτά τα πλοία προφανώς ανήκαν στη νηοπομπή που αναφέρθηκε προηγουμένως. Το μεγαλύτερο πλοίο, το SS Thistlegorm, δέχτηκε αμέσως επίθεση. Τα γεγονότα που ακολούθησαν καταγράφηκαν αργότερα από τους αυτόπτες μάρτυρες και τους επιζήσαντες.
Η εναέρια επιδρομή τους έπιασε όλους εξ’ απήνης. Τα περισσότερα μέλη του πληρώματος κοιμούνταν , ενώ πολλοί βρίσκονταν σε αιώρες στο κεντρικό κατάστρωμα. Ήταν μια ζεστή μέρα του Οκτώβρη και το πλήρωμα ήταν κουρασμένο από τη δουλειά πάνω στο ζεστό κατάστρωμα από ατσάλι. Ήταν περίπου 01.30 am όταν ακούστηκε θόρυβος από τη μηχανή άγνωστου αεροπλάνου, ο οποίος ολοένα και δυνάμωνε. Κανείς δεν πίστευε ότι τέτοια ώρα εχθρικά αεροπλάνα θα επιτίθονταν και ούτε το HMS Carlisle είχε αγκυροβολήσει κοντά στο φορτηγό πλοίο. Το φράγμα του Σινά ήταν τόσο χαμηλό που σχεδόν άγγιξε το κάτω μέρος του πλοίου. Εάν το σκέλος είχε ελευθερωθεί, μπορεί να είχε χτυπηθεί. Τα αντιεροπορικά πολυβόλα του SS Thistlegorm ήταν παλαιωμένα και δεν υπήρχαν πολλές πιθανότητες να λειτουργήσουν. Επίσης, δεν είχαν εντολή να ανοίξουν πυρ κατά μη αναμενόμενου εχθρού. Αυτό συνέβη γιατί το πλήρωμα ήταν σίγουρο ότι το πλοίο θα προστατευόταν από τα όπλα του κρουαζιερόπλοιου. Τα όπλα του τελευταίου ωστόσο δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν γιατί δεν ήταν προορισμένα να επιτεθούν από τόσο χαμηλή γωνία. Εάν το έκαναν, ήταν πολύ πιθανό το κρουαζιερόπλοιο να χτυπούσε δικά του ανώτερα τμήματα ή άλλα πλοία της νηοπομπής.
ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΙ Η ΒΥΘΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
Δύο βόμβες ελευθερώθηκαν απευθείας προς το στόχο και τουλάχιστον μια χτύπησε την πλαϊνή πλευρά του πλοίου. Η έκρηξη δημιούργησε μια τεράστια τρύπα στο κύτος του πλοίου και το SS Thistlegorm βυθίστηκε μέσα στα δυνατά απόνερα. Στο σκηνικό επικρατούσε το χάος, ο θάνατος και η απόλυτη καταστροφή. Οι εκρήξεις που ακολούθησαν ακούστηκαν στην αιγυπτιακή ενδοχώρα μέχρι και στα κοντινά βουνά του Σινά. Το γεγονός ότι το πλοίο χτυπήθηκε από δυο βόμβες δεν έχει αποδειχθεί ή καταγραφεί. Το χτύπημα βρισκόταν στο κεντρικό τμήμα του πλοίου, ακριβώς πίσω από τη γέφυρα, στο αμπάρι όπου βρισκόταν το τέταρτο φορτίο και οι δυο κινητήρες δεμένοι. Η έκρηξη είχε δυο σοβαρές συνέπειες. Αρχικά, η μηχανή του πλοίου η οποία ήταν ακόμη κάτω από ατμούς εξερράγη. Δεύτερον, περίπου δέκα λεπτά μετά από την επίθεση, τα περισσότερα πυρομαχικά που ήταν αποθηκευμένα καταστράφηκαν. Οπλοβομβίδες, νάρκες και άλλα εκρηκτικά όπλων με κάννη μεγάλης διαμέτρου εξερράγησαν. Το πλοίο καταστράφηκε έως και τη πρύμνη. Ο Dennis Gray, σκοπευτής του HMS Carlisle, θυμόταν ακριβώς τα γεγονότα καθώς τα παρακολουθούσε από το κρουαζιερόπλοιο στο οποίο βρισκόταν. Θυμάται ιδιαίτερα έντονα τις σφαίρες 303 Enfield και τους ιχνηθέτες που πετάγονταν στο σκοτεινό ουρανό σαν μικροί πύραυλοι. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του, ο ένας από τους δυο κινητήρες ξαφνικά αποκολλήθηκε από το κύριο κατάστρωμα μέσα σε ένα σύννεφο από κόκκινες σπίθες, κατευθυνόμενο ακριβώς προς το κρουαζιερόπλοιο. Έπεσε τελικά μέσα στη θάλασσα προκαλώντας μια μεγάλη έκρηξη κοντά στο HMS Carlisle. Όλοι όσοι βρίσκονταν σε αυτό το τμήμα του φορτηγού πλοίου σκοτώθηκαν αμέσως. Τα μέλη του πληρώματος που βρίσκονταν στο μπροστινό κατάστρωμα κατάφεραν να λύσουν τις σωσίβιες λέμβους και να τις κατεβάσουν στο νερό, περισυλλέγοντας και άλλους συναδέλφους τους που είχαν ήδη πηδήξει στη θάλασσα από την πρύμνη. Ήταν η μόνη ελπίδα τους για να σωθούν αφού ήταν αδύνατο να διαφύγουν από την πλευρά της πλώρης. Όλες οι υπόλοιπες σωσίβιες λέμβοι είχαν γίνει κομμάτια από τα κρουστικά κύματα και τις εκρήξεις που ακολούθησαν.
ΤΟ ΕΠΙΤΕΘΕΝ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ
Το Heinkel He 111 δημιουργήθηκε ως ένα βαρύ βομβιστικό και θεωρούνταν το καλύτερο βομβιστικό των γερμανικών εναέριων δυνάμεων κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Το He 111 ήταν ένα πολύ αξιόπιστο αεροσκάφος που είχε ήδη χρησιμοποιηθεί με επιτυχία κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου. Δεκατρείς βομβιστικές μεραρχίες και έξι ακόμη ομάδες είχαν χρησιμοποιήσει το He 111 στη βασική του μορφή. Ειδικά εξοπλισμένο με εξελιγμένα ραδιοσυστήματα, το Heinkel άρχισε να χρησιμοποιείται ως αεροσκάφος αναγνώρισης στόχου και σε άλλη εκδοχή του χρησιμοποιήθηκε εκτενώς ενάντια σε θαλάσσιους στόχους.
Facts:
Name: Thistlegorm
GPS Position: N 27° 48,849′ E 33° 55,222′
Length: 126.50 meters (415 feet)
Breadth: 17.70 meters (58 feet)
Draft: 7.45 meters (24.5 feet)
Displacement: 4.898 BRT
Type: Freighter
Engine: Steam engine with 2 boilers
Maximum Speed: 10.5 Knots
Date of Launch: April 9th, 1940
Shipyard: Joseph Thompson & Sons
Building Number: 599
Building Place: Sunderland (near Newcastle, Scotland)
Country: Great Britain
Shipping Company: Albyn Line, Sunderland
Cargo: Two locomotives with tenders and water tank wagons, ammunition, tanks, vehicles, motorbikes, parts for planes, general supply goods, and spares of all kind
Crew: 39
Passengers: None
Date and Time of Sinking: October 6th, 1941 at 1:39AM
Place: Shaab Ali – Red Sea – Egypt
Reason: Bomb attack by German Air Force
Casualties: 9 Persons, among them 5 navy-gunners
Miscellaneous: Sunk by a German Heinkel HE-111 bomber from KG 26 (Kampfgeschwader 26). The bombs were specially made for attacking ships and other heavy armored targets. Among the 39 crewmen were 9 Navy gunners in charge of handling and maintaining the two guns.