Ναυάγιο S/S Polynesien

Το S/S Polynesien κατασκευάστηκε στο ναυπηγείο της La Ciotat, στη Γαλλία, για λογαριασμό της εταιρείας “ La Compagnie des Messageries Maritimes” όπως και τα αδελφά πλοία “Australien”, “Armand Behic” και “Ville De La Ciotat”. Τα πλοία ήταν εύκολα αναγνωρίσιμα λόγο του μεγάλου για την εποχή μήκους, το χαμηλό τους προφίλ, καθώς και τα διπλά φουγάρα, βαμμένα σε μαύρο χρώμα, χαρακτηριστικά τα οποία τα έκαναν να ξεχωρίζουν από άλλα πλοία του καιρού τους. Το χρώμα των πλοίων άλλαξε σε λευκό, την περίοδο μεταξύ 1895 έως 1905. Το “ Le Polynesien” εγκαινιάσθηκε από τον τότε Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Sadi Carnot, την 18η Απριλίου του 1890.   
Από το 1891, το “Le Polynesien” εντάχθηκε στη γραμμή μεταξύ Γαλλίας – Αυστραλίας, διαμέσου του καναλιού του Σουέζ. Το 1903 το δρομολόγιο τροποποιήθηκε και το πλοίο εκτελούσε τη διαδρομή προς την Άπω Ανατολή, μεταφέροντας κυρίως επιβάτες στις Γαλλικές Αποικίες. Το 1914 του ανατέθηκε το δρομολόγιο μεταξύ Αυστραλίας και Νέας Καληδονίας, λίγο πριν επιστρέψει για υπηρεσία στην Ευρώπη.

Η βύθιση του Le Polynesien

 Τη 10η Αυγούστου του 1918 και καθώς έπλεε 7 μίλια ανοιχτά από την Βαλλέτα της Μάλτας , το “Le Polynesien” Χτυπήθηκε από τορπίλη του Γερμανικού υποβρυχίου SM-UC22 με κυβερνήτη τον Eberhard Weichold . Το πλοίο, που επανδρωνόταν από μόνιμο και δόκιμο προσωπικό είχε ξεκινήσει από την πόλη Bizerte της Τυνησίας και είχε προορισμό τη Θεσσαλονίκη, όπου και θα αποβίβαζε, μονάδες του Σερβικού στρατού, ανάμεσα τους και την παρασημοφορημένη ηρωίδα Milunka Savic. Κατά την έκρηξη 11 μέλη του πληρώματος καθώς και 6 επιβάτες, θα χανόντουσαν στα σκοτεινά νερά της Μεσογείου.

Τεχνικά χαρακτηριστικά πλοίου:
Μήκος: 152 μέτρα
ΚΟΧ: 6659
Εκτόπισμα: 10.300 τόνοι
Χωρητικότητα Επιβατών: 172 Πρώτη Θέση, 71 Δεύτερη Θέση, 109 Τρίτη θέση, 234 Πλήρωμα.
Πρόωση: Μία ατμομηχανή αποτελούμενη από 12 Boiler άνθρακα, που προσέδιδαν μέγιστη ταχύτητα 17,5 κόμβων.

Υποβρύχιο UC 22:

Ο Eberhard Weichold (23 August 1891 – 19 December 1960) ήταν αξιωματικός του Αυτοκρατορικού ναυτικού της Γερμανίας κατά την περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και υπηρέτησε, μεταξύ άλλων και ως κυβερνήτης του υποβρυχίου με κωδικό SM UC-22. Τη 10η Αυγούστου του 1918 ο Weichold βύθισε το “S/S Le Polynesien” όπου 17 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ο Weichold εντάχθηκε στο Αυτοκρατορικό Γερμανικό Ναυτικό την 1 Απριλίου 1911, στο Seekadett και αφού ολοκλήρωσε την βασική εκπαίδευση στο SMS Hertha, συνέχισε την εκπαίδευση του στη ναυτική βάση του Murwik.

Το SM UC-22 ήταν ναρκοθετικό υποβρύχιο κλάσης UC II κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η κατασκευή του παραγγέλθηκε την 26 Αυγούστου του 1915 και παραδόθηκε την 1η Φεβρουαρίου 1916. Εντάχθηκε στην υπηρεσία του Γερμανικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού την 30η Ιουνίου 1916. Στις 15 περιπολίες που πραγματοποίησε, κατάφερε τη βύθιση 23 πλοίων, είτε με χρήση τορπιλών, είτε με τις νάρκες που πόντιζε στο βυθό. Το UC-22 παραδόθηκε στη Γαλλία την 3η Φεβρουαρίου 1919, μετά την ήττα των γερμανικών δυνάμεων και στη συνέχεια έγινε σκράπ στο Landerneau τον Ιούλιο του 1921.
 
Χαρακτηριστικά Υποβρυχίου:

Μήκος: 49,35 μέτρα
Πλάτος: 5,22 μέτρα
Ωφέλιμο Ύψος: 3,65 μέτρα
ΚΟΧ επιφανείας: 417 τόνοι
ΚΟΧ υποβρυχίως: 493 τόνοι
Πρόωση: Δύο εξακύλινδροι τετράχρονοι πετρελαιοκινητήρες παραγωγής 250 ίππων ο καθένας και δύο ηλεκτρικοί κινητήρες  ιπποδύναμης 460 ίππων,  οι οποίοι κινούσαν τις δύο προπέλες του. Μπορούσε να βυθιστεί σε 35 δευτερόλεπτα και επιχειρούσε σε βάθος έως και 50 μέτρα.   

Το υποβρύχιο είχε μέγιστη ταχύτητα επιφανείας 11,6 κόμβους και ταχύτητα υποβρυχίως 7 κόμβους. Η αυτονομία του κάτω από την επιφάνεια άγγιζε τα 55 μίλια στους 4 κόμβους, ενώ πάνω από αυτή είχε τη δυνατότητα να διανύσει 9.430 μίλια με μέση ταχύτητα 7 κόμβων. Το UC-22 είχε έξι σωλήνες ναρκοθεσίας των 100 εκατοστών και μπορούσε να φέρει 18 νάρκες τύπου UC 200, ενώ είχε 3 τορπιλοσωλήνες των 50 εκατοστών (έναν στην πρύμνη και δύο στην πλώρη) και μπορούσε να μεταφέρει 7 τορπίλες. Στο κατάστρωμα είχε και ένα πυροβόλο των 8,8 χιλιοστών τύπου L/30. Το πλήρωμα αριθμούσε τα 26 μέλη.