Το σπήλαιο του Αρκαδικού χωριού.

Μετά τον Άγιο Ανδρέα, στο δρόμο για το Λεωνίδιο, βρίσκεται το Αρκαδικό Χωριό, ένας ολοκληρωμένος πρότυπος οικισμός στη θέση Μικρή Pεποντίνα.Η διαδρομή λίγο πριν το ύψος του Αρκαδικού χωριού προς  το Λεωνίδιο είναι εντυπωσιακή. Δεξιά υψώνεται η οροσειρά του Πάρνωνα, ενώ αριστερά, ο Αργολικός κόλπος όπου  μπορείτε να θαυμάσετε από ψηλά υπέροχες αμμουδιές.
Το Αρκαδικό Χωριό άρχισε να δημιουργείται στο πλαίσιο ενός σημαντικού προγράμματος παραθεριστικών οικισμών το 1993.
 
Τον Ιανουάριο του 2017 η καταδυτική ομάδα του Αντώνη Γράφα ύστερα απο έρευνες στην θέση Μικρή Ρεποντίνα (Αρκαδικό χωριό),  εντόπισε βαθύ όρυγμα/σπήλαιο  μέσα σε πυκνή βλάστηση το οποίο στο βαθύτερό του σημείο είχε νερό.
 
Πληροφορίες γαι το σπήλαιο.
 
      Στη θέση Αρκαδικό χωριό και μέσα σε χαμηλή βλάστηση απο βάτα, σχοίνα και πουρνάρια, υπάρχει ενα αθέατο άνοιγμα. Μια απλή “τρύπα” θα έλεγε κανείς καλά προστευμένη από το φυσικό καμουφλάζ της τοπικής βλάστησης. Κατεβαινοντας απο το στενόμακρο άνοιγμα του σπηλαίου ο δύτης καταλαβαίνει γρήγορα οτι θα εισέλθει σε ένα πραγματικά δυνατό, κλειστό σύστημα.  Η είσοδος αυτού του πανέμορφου σπηλαίου ειναι σε βάθος 20μ εκτείνεται δυτικά σε μήκος 18 περίπου μέτρων και πλάτος περίπου 60 μέτρα. Το βαθύτερο σημείο του, αγγίζει τα 58 μέτρα και το ρηχότερο, (ταβάνι), τα 20 μέτρα. Μέσα σε αυτό το άγνωστο δυστυχώς για πολλούς δύτες σπήλαιο, αλλά μοναδικό σε ομορφιά, υπάρχουν παντού μικροί αλλα και τεράστιοι σταλακτίτες, δαντελωτές κουρτίνες απο σταλακτιτικό υλικό δεκάδων μέτρων, όπως επίσης και ένας τεράστιος σταλαγμίτης βορειοδυτικά απο την είσοδό του.
Τα φανάρια των δυτών κάνουν πολλά παιχνίδια με τα χρώματα και τις φυσαλίδες απο τις εκπνοές τους. Το βασικότερο όμως είναι η απεριόριστη ορατότητα. Μέσα σε αυτό το ήσυχο αλλά και κλειστό περιβάλλον ο δύτης μπορεί να θαυμάσει και να απολαύσει, σεβόμενος τους κανόνες της σπηλαιοκατάδυσης, όλο αυτό το υπέροχο δημιούργημα της φύσης που σίγουρα χρειάστηκε χιλιάδες χρόνια για να γίνει, όπως μαρτυρoύν οι πελώριοι σταλακτιτικοί σχηματισμοί οι οποίοι αποτελούν τον συνηθέστερο διάκοσμο των υποβρύχιων σπηλαίων. Η σύσταση του νερού είναι υφάλμυρη, πράγμα που διαφαίνεται από τα αλοκλινή που συναντούμε σε διάφορα τμήματά της. Λόγο της κοντίνης  απόστασης του σπηλαίου από την παραλία, συμπαιρένουμε ότι γλυκό νερό από παρακείμενες πηγές αναμειγνύεται με αυτό της θάλασσας.
Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Κύριο Γιάννη Κουρμπέλη για τις πολύτιμες πληροφορίες του, όπως επίσης και το Λιμεναρχείο του Άστρους Κυνουρίας για την ευγενική εποικινωνία που είχαμε μαζί του.